CHAPTER 12.2

2000 Words

NAKABILI na rin kami ng lunch namin, kasama na rin namin si cousin Selena. "Alam mo, cousin... Ano ba talagang mayroʼn sa pagkain na iyan? Kapag may tindang ganyan ay binibili mo?" tanong niya sa akin. Ang tinutukoy niyang pagkain ay ang malagkit na ibaʼt ibang kulay na may coconut shred. I donʼt know kung anong tawag dito, but I like it. Sobrang fluffy and malagkit dito, hindi rin matamis kapag kinakain, which is good para sa akin na nagma—maintain ng body weight. "Masarap kaya! You should try too! Para siyang sapin—sapin lamang and iyong texture niya ay mala palitaw!" sabi ko sa kanya. "And, huwag mo ngang pakialaman ang food taste ko. We have own food tastes, okay?" sabi ko sa kanya at dineadma si Selena. "Huy, nagtanong lang ako! Malay ko ba baka weird niyang taste buds mo, Cousin

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD