CHAPTER 35.2

1935 Words

KALADIN'S POV “Kaladin, hindi ka po ba uuwi? Pasensya na po pero narinig ko ang pag—uusap niyo ni Sir Zyran.” Napalingon ako at tinignan si Grace, nakita ko ang paghakbang niya palayo sa akin. "S—sorry po k—kung n—nakikialam po ako... Pero, ayaw po kasi ni Miss Poppy sa mga—" "Safe ba talaga roon?" I asked her. Nakita ko ang pagtataka sa mukha niya."S—saan po?" "Sa bar ng uncle niya?" Wala talaga akong tiwala kahit sa uncle pa niya ang bar na iyon. Paano kung maglasing siya? Paano ang baby namin? Hindi lang iyon, paano kung may mambastos sa kanila once na malasing ang mga pinsan niya. Sino ang tutulong sa kanya? Kaya hindi pʼwedeng hindi talaga ako sasama para mabantayan siya. Sunod—sunod ang pagtango niya sa akin. "Oo naman po, Kaladin. Safe po roon sa bar ni Sir Nikkolo. Nakakal

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD