Hindi ko alam kung paano sisimulan ang araw ngayon. Hinatid ako ni Davin sa mansion at pormal syang nang hingi ng pasensya kay Carter pero hindi tinanggap ni Carter. Sinuntok nya ito ng malakas at saka umalis. Hindi nya man akong tinapunan ng tingin, hindi man nya ko kinausap. Gusto ko umiyak pero di ko magawa.
Ilang beses kong sinuyo si Carter para lang pansinin ako. Ni hindi ko nga pinansin ang mga nababalita ko sa babae ni Davin e. Kahit naninikip dibdib ko ay hindi ko na pinansin dahil mas mahalaga ngayon ay si Carter. Ilang beses ako umiyak sa harapan nito para patawarin ako. Kahit noong thesis namin ay hindi nya ko pinansin. Natulog ako sa tabi nya at niyakap, hinalikan ang noo ko pero kinabukasan ay hindi parin n'ya ko pinansin.
Ilang beses kong sinabi kay Davin ang ginaw
