Ember Montgomery
Tumila na ang ulan, pero nanatili pa rin kami ni Devin sa sahig—nakatihaya habang nakatulala sa madilim na kalangitan. Hinayaan naming walang saplot ang aming mga katawan.
Hindi pa rin ako makapaniwala na naisuko ko ngayon sa kanya ang bataan ko. Nabigla ako pero ... wala naman akong pagsisising nararamdaman, lalo na sa tuwing naaalala ko kung gaano kasarap ang pinagsaluhan naming dalawa kani-kanina lamang. And now, I knew what it truly felt like.
I just never thought I’d experience it with him—and not with my long-time boyfriend.
“What’s on your mind?” Devin suddenly asked beside me. I could see him watching me from the corner of my eye. “Do you regret it?”
Nilingon ko na rin siya. “Is there anything I should regret?”
Sumilay ang pilyong ngiti sa labi niya. “I don’t
