“SERE, can I talk to you?” Pumasok si Seki sa loob ng silid ng kaniyang kapatid na si Sere, naabutan niya itong naglilinis ng kwarto at bahagyang iniiba ang pagkakaayos ng mga furniture. “Oh, do you need help?” tanong niya rito, naghatak siya ng isang upuan at doon ay naupo. Huminto naman sa ginagawa si Sere at seryosong humarap sa kaniya.
“No, I can do it alone. What is it?” Kinuha nito ang isang pitchel na may lamang malamig na tubig at baso. Nagsalin ng tubig at mabilis na tinungga. Basang-basa na ito ng pawis, nakapatay rin kasi ang aircon ng kanilang bahay. “What is it? You got a plan?” Sumandal ito sa pader matapos uminom at diretsong tumingin sa kaniya.
“Yes I have, and I don’t think you care about it. Hindi n’yo na siguro kailangang malaman, wala ka rin namang koneksyon doon.”
