AUBREY
Narinig ko ang sunod-sunod at mahinang katok, kaya mula sa pagkakasalampak sa sahig habang nakasandig sa pintuan ay bumangon ako ng marinig ko ang tinig ni Ate Liegh na tinatawag ako.
Kahit kinakabahan na nasa labas si Dexon ay binuksan ko ang pintuan dahil wala akong karapatan na huwag pagbuksan si Ate Liegh, lalo na at nasa loob ako ng pamamahay niya.
"Ate," bati ko sa kanya pero napunta sa likuran niya ang paningin ko at nakita ko si Dexon na nagtangkang lumapit sa akin pero agad na hinarang ni Ate Liegh.
"Kakain na tayo, tara na, bumaba ka na, Aubrey," mahinahon na sabi ni Ate Liegh kaya tumango ako dahil hindi ko siya kayang tanggihan.
Tahimik si Dexon, maging ako nang sabay-sabay na bumaba kami at humantong sa dining room. Kahit naupo siya katabi ko ay hindi ko siya kinik
