“He talks less, but the moment I saw him… even though he is not talking, I could hear his heart screaming in pain and grief.” I could notice the sadness on Mary’s voice and I could even feel it.
Nakita ko na lang ang sarili na nakahawak sa parte ng aking dibdib kung saan nakalagay ang aking puso. I could feel its faint beating but I could hear how it is silently and slowly breaking into pieces. Huminga ako ng malalim dahil pakiramdam ko ay bibigay na naman ako.
Ang unti-unting pag-iinit nang magkabilang sulok ng aking mga mata ang nagpaalarma sa akin. Mabilis akong nag-iwas ng tingin kay Mary na bakas pa rin ang lungkot sa kaniyang magandang mukha. Ayokong umiyak sa harapan ni Mary o sa kahit na sino pa. It is all my fault and I have no right to cry in front of them as if I
