CHARLIE
“So, where do you want to eat? Alam kong gutom na kayo dahil halos isang araw din kayo dyan sa eroplano.” tanong ko sa kanila nang makaalis na kami sa airport. Ang tahimik kasi nila. Parang lahat sila malalim yung iniisip. Kakarating pa lang nila dito pero alam kong yung pakikipagkita kila Klarisse at Tita Clara yung iniisip nila. At alam hindi maganda sa kalagayan ni Tita Nikka yung masyadong mag-isip kaya gusto kong kailangan kong magsalita para lang tanggalin muna yung mga gumugulo sa isip nila.
“Oo nga. Saglit pa lang ako dito sa Manila, so wala pa rin akong marerecommend kundi yung Sambokojin. Masarap s’ya, at alam kong magugustuhan n’yo rin.” segunda din ni Kitty kaya ngumiti ako sa kanya. Alam kong alam n’ya kung ano yung ginagawa ko.
Tumango naman ako bilang pasasalama
