I didn't want to show anyone my drama, so I locked myself in my room. Wala na kong gana lumabas at makihalubilo sa tao. Sinong gaganahan na makipag ngitian ngayon kung may problema ako.
Para akong nasa masamang panaginip. Grabe ang taong ito sa akin. Ang daming nangyaring pagsubok. Naisip ko na nga lang kung masama ba ako bakit ako nakakaranas ng ganito?
"Sofia..."
Napatingin ako sa pinto dahil sa masuyong tawag ni Axel. Nakakahiya na kung kailan andito ang magulang niya tsaka kami mag-aaway na dalawa. Tamad kong binalik ang tingin sa balkonahe. Mabigat ang aking dibdib at nag-iisip. Tapos na kong umiyak. Pagod na ko at anim na oras na kong nagkukulong sa kwarto mag-isa.
"Please open the door. Kumain ka muna," pakiusap niya.
I remained silent. Parang kahit ang magsalita ay kinapapagur
