TRAVON ARTIAGA
__
"Nagsinungaling ka sa akin."
Hindi ako sumagot. Tinuloy ko ang p*******i ng mga kugon.
Narinig ko ang marahas na paghugot nito ng hininga.
"Mukhang totoo ang lahat. Hindi ko napansing nagpapanggap ang mga mata mo. Hindi ko napansin ang galit o pagkamuhi mo sa kanya at sa pamilya niya."
Hindi ako nagsinungaling. Alam ko kung anong ginagawa ko at ginawa ko.
"Nalungkot ako. Bukod sa... gusto ko talaga siyang maging anak... sa tingin ko mabuti siyang bata. Nalungkot ako dahil alam mo kung gaano ko kagusto ng taong mahahalin mo at ng mahahalin ka bilang ikaw. Sa tingin ko kasi ay nasa kanya na ang lahat at hindi nagbago iyon. Naiintindihan ko kung bakit niya piniling magsinungaling."
"May pakay siya rito."
"Ngunit bakit tila wala? Bakit parang hindi niya kayang manaki
