"NO this cannot be! Dapat ay magtiwala ako sa aking asawa. Dahil kagaya noon ay kamuntikan din kaming masira dahil sa kakulangan ko sa tiwala," aniya sa isip.
'Well, ikaw lang naman ang gumagawa ng sarili mong multo eh. Sino ba ang kasama mo araw-araw? Sila ba o ang asawa mo?' Pang-aasar pa lalo sa kaniya ng inner mind.
"Manahimik ka! Kung wala ka rin lang magandang maitulong ay huwag kang sabat nang sabat!" gigil niyang saad.
'Hmmm... Pinapatahimik mo ako dahil ayaw mong masabihan. Sige, pagbibigyan kita. Ngunit oras na dumating ang panahong nasa alanganin ka ay huwag na huwag mo akong tinatanong.'
Nakikinita niya ang sariling nakapamaywang at taas-kilay sa kaniya. Ngunit hindi niya iyon pinagtuunan ng pansin. Dahil siguradong mas mababaliw siya. Aba'y kinakausap na nga niya ang saril
