Kabanata 14
342 Words
Dito naman bahagyang natauhan si Hariet sa kanyang pinaggagawa.
‘OMG ano bang ginagawa ko ngayon? Hindi ako ito,’ Ani ng dalaga sa kanyang isip.
Nagsimula nang maglakbay ang mga kamay ng binata sa kanyang bewang pataas baba sa kanyang balakang. Hindi na ito mapakali na mag-stay na lamang sa bewang.
Ang bawat halos niya ang nakapag ibigay ng init sa nadadampihang balat ni Hariet, na mas lalo pang nagpalakas ng Kung anong sensasyon sa kanyang puson.
Sa kabila ng ito ay pilit na linalabanan ng dalaga ang mainit at mapusok na tawag ng laman… hanggang sa wakas ay nagawa niyang mailagay ang kanyang isang kamay sa dibdib ng binata upang lagyan ng kunting distansya ang pagitan nila. Batid niyang Kung magpapatuloy pa sila baka hindi na nila mapipigilan ang king ano mang maaring mangyari.
Oo at kasal na sila sa Mata ng Diyos at batas ng tao, ngunit gayun pa man ay nais Sana ni Hariet na kilalanin muna ito ng lubusan bago pa man din niya isuko ang perlas ng silanganan…ang katangi-tanging yaman na minsan niya lang maaaring mainhandog ninuman.
Sa kabila banda ay napatigil sa paghahaplos at paghahalik si Maxen nang maramdaman ang tila ba biglang pagiging stiff ng asawa. Batid niyang naguguluhan ito sa biglaang pagbabago ng takbo ng kanyang sistema dulot ng aphrosidiac compound na naihalo sa kanilang wine. Well, hindi naman nakakapagtakang hindi aware ang dalaga patungkol sa mga ganitong drinks trick na karaniwang ginagawa ng mga maniac sa mga bar para lamang makapag-uwi ng dalaga sa kani-kanilang mga tahanan.
‘Ugh! That was literally the lowest move to do as a man. Why can’t they just win over the ladies’ hearts through charm and allure and not drugs. Dang it!’
Hindi man ganoon ka-vocal ay may respeto sa mga babae Kung Kaya naman ay nakayanan pa nitong matauhan nang tumigil ang dalawa.
Mabalin siyang nag-step backward upang bigla ng space ang pagitan nila.
At sa unang pagkakataon sa loob ng maraming taon ay nasabi niya ang mga salitang hindi niya karaniwang nababanggit.
“S-sorry…”
- Writer
