"Dinala kita rito para makalanghap ng sariwang hangin. It will help you to think, what should and you shouldn't do. Malilinawan ka sa mga nangyayari. But now that we're here, I wanted you to skip reality for a while. Hmm?"
Lalo niya pang siniksik ang sarili sa balikat ko. Naka-upo kami sa bed na naroon at katatapos lang kumain. Nalulungkot pa rin ako at hindi iyon nababawasan pero tulad ng sinabi niya, somehow mas umayos ang isipan ko.
Kahapon at kanina kasi sobrang magulo. Yung hindi ko na alam kung anong uunahin, kung anong dapat gawin... Sobrang g**o.
"Both of my parents are already dead, Zale." Naglakas-loob akong sabihin sa kanya ang bagay na iyon. Not specifically telling him who are those people but I'm opening myself and what I'm feeling. "Namatay sila na hindi ko man lang nakik
