MADILIM na sa labas ng bintana nang magising si Daniel na kayakap si Ara na mahimbing parin na natutulog. Tanging ang liwanag na pumapasok sa bukas na bintana ng kaniyang silid na nagmumula naman sa poste ng kuryente sa may labas ng bahay ang tanglaw nila.
Pero sa kabila noon ay sapat parin ang liwanag na iyon upang mapagmasdan niya ng husto ang mahimbing na pagtulog ng magandang mukha sa kaniyang tabi na nakaunan pa sa kaniyang dibdib.
Mabilis na humaplos ang mainit na damdamin sa puso ni Daniel habang pinagmamasdan ang pinakamagandang mukha na nasilayan niya sa buong buhay niya. Kung totoo man ang sinasabi ng doktor na tumingin sa kaniya na malapit na siyang mawala, na maaaring apat hanggang anim na buwan na lamang ang itatagal ng buhay niya siguro gugugulin na lamang niya ang mga pan
