“Sure ka na talaga rito, sis?” Iyon agad ang bungad ni Talia kay Jarra Lunes ng umaga nang tawagan niya ito.
Kasalukuyan siyang nag-aayos ng kanyang mga gamit sa condo. Mamaya lang ay pupunta na rin siya sa Hospital para i-submit nang pormal ang kanyang resignation letter. Napabuntong-hininga siya.
Aaminin niyang medyo may bahagi sa kanyang puso na malulungkot at mangungulila sa kaisipang aalis na siya sa trabaho, pero sa kabilang banda naman alam niyang worth it ito. Isa pa, ang nag-hold back lang naman talaga sa kanya noon ay ang kanyang lola. Siguro oras na rin para ibang kabanata naman ng buhay niya ang kanyang pagtuunan ng pansin. Ang dami niyang natutunan sa trabahong iyon at habangbuhay niya iyong dadalhin.
“Yes, Tal. Sure na sure na.” Napangiti siya habang sinasabi iyon kahit
