Chapter 2
1445 Words
Kathrina
Maaga ako na gising dahil sa ingay na nagmumula sa kapit bahay namin. Hindi ko alam kong malaki din ba ang pinagaawayan ng magasawa sa kapit bahay namin. Hindi ba nila alam na may natutulog pa nang ganito ka aga.
Agad na ako bumaba at tinongo ko na ang kusina at pagdating ko doon bumungad sakin si Nadien na nagtitimpla ng gatas.
"Kathrina ikwento mo nga sakin ang totoong ng yari sayo. Para ma laman ko kong ano ba talaga ang nangyari sayo." bungad niya.
Parang na nigas ako sa sinabi ni Nadien. Upo po mo na ako sa tabi niya para ma kwetohan siya para hindi na magulohan ang isip niya. Dahil sariwa pa ang lahat sa isipan ko ang gabi yun. Naalala ko pa amg totoong nangyari pero bakit hindi ko man lang maalala ang pangalan niya.
Flashbacks!
Kailangan ko na talaga ma bawi ang white house kasi yun na lang ang natitirang kayaman ng pamilya ko. At ang paraan lang para ma bawi ko ang white house ay makipag date ako sa lalaki may hawak ngayun ng titulo ng bahay namin. Ang pinagtataka ko lang bakit kailang pa sa isang hotel kami magdate. Pwedi naman sa isang restaurant o sa kahit saan na kainan. Pero bahala na kailangan ko lang talaga mabawi ang bahay ko.
Nagayos na mo na ako bago ako umalis. Ayoko ko naman magmukhang madungis habang kaharap siya. Kailangan ko talangang magayos dahil hindi basta bastang tao ang haharapin ko. Kailangan ko rin siyang ma kombinsi na ibalik sa pangalan ko ang titulo ng lupa.
Pagdating ko sa hotel agad na akong tumongo sa 3rd floor. Pagpasok ko nga kwarto na gulat ako sa sumalobong sakin. Bakit ang dilim naman? Akala ko ba date ang sabi siya pero bakit horror house naman tong pinasukan ko? Bakit ganito ykng set up? Ano to may pa surprise? Humakbang ulit ako ng bigla may sumara ng pinto at na pasigaw ako ng malakas. Sa subrang lakas feeling matatalo ko na si Kris Aquino sa mga horror movie nito. Litching date naman to! bakit ang dilim at nakakatakot pa! Ano batong pinasukan ko. Hindi naman sana maling kwarto ang pinasukan ko.
Sino bukan ko ulit humakbang at bigla bumukas ang uwilaw at may biglang lumabas na lalaki isang malaking box. Nan laki ang mga mata ko sakin nakita.
Totoo batong nakikita ko? Nanlaki lang ang mata ko ng makita ko ang isnag lalaki. Bakit ang hot naman niya? Biglang akong nakaramdam ng init sa katawa at biglang bumilis ang t***k ng puso ko.
Nananaginip ba ako?
Tumingin ulit ako sa kanya at sa hindi inaasahan na pakagat ako sa labi ko. Bakit ang hot naman ng nilalang to? Ang ganda ng hubog ng katawan niya. Yong ang abs niya galit na galit, paramg gustong manakit. Kulang na lang talaga keso at ready na ang pangalmusal ko.
"So? Titignan mo na lang ba ako?" wika nito.
Mabilis kong pinalo ang kamay ko para bumalik ako sa katinoan ko. Hindi pwedi to kailangan ko labanan ang kamandag niya. Pero paano kong umiiral sa utak ko ang kapusokan.
Bakit ang gwapo mo!
Nagulat na lang ako ng bigla siya naglakad pa punta sakin.
"Anong gagawin mo sakin, wag kang lalapit. Marunong akong lumaban. Kaya kitang saktan." sabi ko at agad nakong lumapit sa pintoan. Pilit kong binukasan ang pinto'an ngutin nakasirado ito. Patay anong gagawin ko nito. Hindi pa ako handang mamatay.
Muli akong tuminngin sa kanya at na gulat na lang ako ng bigla niya na lang akong sinugod at sinunggaban ng isang matamis at mapusok na halik. Halik na ngayon ko lang naramdaman.
He kiss me until I lost my energy. Unti-unti niya akong hinubadan. Habang hinahalikan niya ako kusa naman gumagala ang mga kamay niya ibat ibang parti ng katawan ko. Pilitin ko man na itulak siya papalayo sakin pero hindi ko magawa. Sadyang na hulog na ako sa mga bisig niya at hindi ko na alam kong paano ako makakalabas nito.
"I wan't you. I wan't your body and I love everything in you." wika nito at dahan dahan lumakbay ang mga halik niya patungo sa dibdib ko. Tangin pagsig lang ang nagagawa ko.
"Please, wag mong tigilan." pagmamakaawa ko sa kanya habang na sakalagitnaan na ako ng kasarapan.
"Akin ka lang ngayon at titiyakin ko na hindi mo makakalimotan ang gabing ito."
Doon na ng yari ang hindi dapat mangyari. Dahil saka pusokan ko naibigay ko ang tangin hiyas na iniingatan ko. Naisuko ko sa kanya ang hindi dapat isuko.
End flashback;
"What the hell Kathrina! You lost your virginity dahil sa kapusokan mo at isunoko mo pa talaga sa lalaking hindi mo naman kilala. Akala ko ba isang date lang ang mangyayari? Bakit humantong sa ganito."
"Akala ko nga rin Nadien." At muli na naman akong napaiyak.
"Kathrina ang tanga mo, nakita mo lang na may apel yung lalaki ibingay mo na agad ang dignidad mo, ganyan ba kita pinalaki?" bulaw niya pa.
"I'm sorry best friend. Hindi ko talaga alam ang gagawin ko ng gabing yun. Habang hinahalikan niya ako gustohin ko man na itulak siya pero hindi ko magawa."
"Hindi mo magawa dahil bumigay ka na!"
"Hindi naman sa ganon."
"Tsk! We need to find that f*****g guy kailangan niyang panagutan ang anak mo."
"Paano at saan tayo maghahanap."
"Yan ang hindi ko pa alam. Kong sana alam mo ang buong pangalan niya edi sana hindi na tayo mahihirap na hanapin siya."
"Sorry, talaga sa ginawa ko. Yan tuloy na damay ka na."
"Alangan naman pabayaan kita. Hoy! Kathrina pamilya narin kita kaya may pakialam ako sa mga nangyayari sayo."
"Salamat talaga dahil hindi mo ko pinalayas."
"Hindi ko magagawa yon. Mahal kita kahit hindi tayo mag ka dugo yan ang tandaan mo."
Tumango na lang ako sa kanya. Patuloy parin aa pagagos ang mga luha ko. At muli ko na naman na isip ang mga magulang ko.
Ano na lang kaya sasabihin nila Mama at Papa sakin kong nabubuhay pa sila. Baka palayasin nila ako ng bahay at iwaksi bilang isang anak nila.
Gustohin ko man na makaalis sa ganitong sitwasyon pero hindi ko magawa. I almost get stuck this kind of situation na hindi ko naman dapat pinagdadaanan ngayon.
Bumalik na ako sa kwarto at iniwan sa baba si Nadien. Gusto ko lang magpagisa at maka pagisip-isip. Ni lock ko na ang pinto at nahiga sa kama. Tinignan ko lang ang kisami ko at unti unti ng tumulo ang mga luha ko.
Bakit ako pa ang kailangan na dumanas ng ganitong pasura. Hindi ko naman ginusto ito at lalong lalo na hindi ko pinangarap ang isang maging batang ina. Tapus wala pangama na tatayo. Bakit ang unfear ng mundo sakin. Kinuha na nga nila ang mga magulang ko tapus dumagdag pa sila ng isang problema.
Itinoon ko na lang ang sarili ko sa laptop ko. Kasi wala na akong lakas ng loob gawin ang mga bagay na gusto ko. Nawawalan lang ako ng ganda sa lahat ng bagay. Wala na akong mukhang mahihaharap pa sa mga tao at lalong lalo na sa mga ka-klasi ko. Paano na lang kaya pag na laman nila na ang running for magna ay na buntis. Nakikita ko ang sarili ko na tinatawanan ng lahat. Muli na naman akong napahagulgul. Hindi ko alam ko kailan pa matatapos ito at titila ang mga luha ko.
Mag log in na ako f*******: para ma wala sa isip ko ang mga problema ko. at isa na namang message ang bumungad sakin. Minabuti ko na lang wag buksan dahil feeling ko naman pinagtritripan lang talaga ako.
Naalala ko kasi ang tinuro sakin ni Mama. Nong bata pa ako at nabubuhay pa siya sabi niya wag daw akong makipag usap sa mga taong hindi ko kilala. Kaya yon na dala ko hanggang paglaki ko pero hindi ko na apply sa sarili ko. Dahil hindi lang pakikipagusap ang ginawa kundi naki pagsex pa ako sa taong hindi ko kilala.
Mama sorry na bigo ako at hindi ko na sunod ang sinabi niyo sakin. Sana lang wag kang magalit sa akin dahil hindi ko talaga ginusto to. Hayaan ko papalakihin ko ang anak ko kagaya ng pagpapalaki niyo sakin.
Muli akong bumalik sa profile ko at ganon parin walang nagbago. Tinignan ko ang huli kong post at laking gulat ko dahil umabut ito ng 500 likes dahil lang sa status ko. Hindi naman ako famous para mapansin nila ang status ko at nagawa pa talaga nilang magcomment at bigay ng reaction nila. At isapa hindi ako mahilig magfacebook. Nagfa-f*******: lang kasi ako kong may files na binigay si Miss. Hindi naman talaga ako mahilig sadyang wala lang talaga akong magawa kaya gumagawa ako ng status.
"I will be better soon. I know everything has a reason and purpose. I will just wait for my season to bloom."
Agad na akong naglog out at muli ko ng pinikit ang mga mata. Sana bukas na sa maayos na ang lahat.
------------
- Writer
