TWELVE ACADEMY : The beginning

CHAPTER EIGHT: Twin-Renji's Part

CHAPTER EIGHT

Renji

*****

Halos one week na rin kaming nandito sa school na to pero wala pa rin namang nangyayari samin, sabi daw nila hindi daw kami mag uumpisa ng class hanggat hindi daw naming alam ang ability na meron kami. Abah malay ba naman naming kung anong klaseng ability ang mga sinasabi nila, mukhang si Miyu at Chiaka pa nga lang ang nakakaalam ng mga ability nitla eh! Nandito ako ngayon sa garden ng school na malapit sa gubat and guess what? Sobrang tahimik dito! Ito ang gusto ko, nahiga ako at napatingin sa kalangitan. Simula nung mangyari ang ganoong bagay samin naging eto na kami!

"May ability ba talaga ako?" tanong ko sa sarili ko at saka pumikit

"Yup may ability ka! Kaya nga nandito ka sa school na to eh, alam mo bang di kaya ng isang ordinaryong tao ang magtaggal dito sa school na to? Masyado kasing iba ang presensya dito" sabi nung narinig kong boses.

Napaupo naman agad ako at tumingin sa paligid pero wala naman akong nakitang tao, guni guni ko lang ba yun? I was able to lay down again when the wind became aggressive. May isang maliit na tornado na nafoform sa lupa, tatakbo na sana ako para sabihin sal ahat na may tornado ng bigla na lang may lumitaw na babae mula dun sa tornado na nafoform kanina.

How come? Pano nya nagawa yun? Lumaas sa hangin? Eh? Mababaliw na ata talaga ako sa lugar na to, hindi ko alam kung bakit at paano nangyari yun! Ngumiti sya sakin at saka pumunta sa harap ko. Ung buhok nya hinahangin dala ng nakabalot sa kanyang hangin. Maya maya pa eh naging kalmado na naan ang lahat. I mean yung hangin.

"Surprise?" tanong nya sakin habang nakangiti

Dahil sa gulat eh hindi naman ako nakapagsalita, lumapit sya sakin na ikinabigla ko naman at napaatras naman ako saka natumba. Naman napaka walanghiya naman ng batong to oh baka isipin ng babaeng to eh isa lang akong mahinang lalaki. Naglakad sya paikot sakin na akala mo naman eh sinusuri ako, ano naman bang magagawa ko? Ganyan naman talaga ang mga karamihan sa mga babae, mapanuri. Kahit naman sila Maya, Chiaka, Miyu at Jaja ganun din.

"Hmm~ gwapo ka, maganda ang posture mo at malakas ka rin tingnan pero di ko mawari parang di ko maramdaman ang ability mo" sabi nya sakin na ikinabigla ko "By the way I'm Angie one of the Wind Manipulator and one of the officer in the Wind class" pagpapakilala nya pa sakin at nag nod naman ako sa kanya.

"I'm Renji" maikli kong sabi at umayo na ng upo

"Renji" pagbabanggit nya ulit sa pangalan ko kaya naman napatingin ako sa kanya at nakita ko namang para syang gulat na gulat at nakakita ng multo "Ano yan?" tanong nya pa sakin

"Huh? Ang ano?" tnaong ko pa sa kanya

"Yan" sabi nya sakin saka tinuro ang nasa binti ko

"Tattoo"

"Alam kong tattoo yan wag mo kong gawing tanga. What I  mean is, paano ka nagkaroon nyan?" tanong  nya sakin at nagkibit baliat naman ako.

"Ewan ko, simula nung pumasok kami sa school na to eh nagkaroon na ako nito" sagot ko sa kanya saka tumigin sa binti ko "Minsan lilitaw at minsan naman mawawala, ang weird"

Hindi ko alam kung anong meron sa tattoo na to at bigla nal ang syang natulala sakin, tsk! Ganyan na ba talaga kalakas ang aura ko sa pagkakaroon ko ng tattoo na yun? Kung walang tattoo ako may magmamahal pa kaya sakin? Eh pano na lang ngayong meron na? edi mawawala? Ano ba naman yan napaka assuming ko naman sa araw na to!

"Ah sorry nabigla lang ako, nag star na ba ang class mo?" tanong nya sakin at umiling naman ako bilang sagot sa kanya "I see" sagot naman nya

Isang nakakabinging katahimikan ang bumalot saming dalawa pero nawala sa isip ko ang katahimikan na yun ng bigla na lang nyang nilaro ang hangin at nag form naman sya ng tornado.

"pano mo nalamang may kapangyarihan ka? At pano mo nakontrol lahat ng hangin? Pasensya na kung matanong ako alam mo naman ang kadaldalan ko"

"My mom is a Wind Manipulator and obviously dun ko to namana sa kanya while my dad is a sensory student" sagot nya sakin pero agad naman nyang ipinagpatuloy "I'm here for almost whole of my life" sabi nya pa at ikinabigla ko "I want to be a  humdrum when I was a child but when I figure out how cool my ability is that change my mind and now I currently train myself to fly though wind"

"So ibig sabihin nun nung time na nagsalita ka eh wala ka pa sa harap ko?" tanong ko at ngumiti lang naman sya sakin, anong meron sa babaing to? Bat ba sya ngiti ng ngiti baka mamaya nyan mapunit ang labi nya kakangiti nya.

"Ahmm~ sort of? Hindi lang naman kasi paglipad ang pinag aaralan ko ngayon, kasama na din dun yung ginawa ko kanina. Well, I called it glezy" glezy? "I know that face, ewan ko rn kung bakit eh! Siguro dahil sa ugali ko na talaga ang magbigay ng kung anu-anong nickname sa kahit anong bagay na makita ko"

Nabalot naman kami ng katahimikan ng matapos nyang sabihin yun, hindi ko alam pero iba ang feeling ko sa ngayon, parang gusto kong sumayaw sa hangin na di ko alam. Di naman ako marunong sumayaw sa kahit na saan, nawala na lang ang katahimikan ng bigla na lang may babaeng sumigaw samin habang nalipad. So totoo talaga na kaya nilang makalipad by manipulationg the wind.

"ANGIEEEE~ hinahanap ka na naming kanina pa ano namang ginagawa mo dito?" sabi nung kakarating lang at napatingin naman sya sakin mula ulo hanggang paa at napatutok sa binti ko at ibinalik ang tingin sakin na may halong gulat na ekspresyon.

"He's Renji and Renjie she's Megumi" pagpapakilala nya dun at nag nod naman ako bilang sagot "Sige na aalis na muna kami may class pa kami ngayon ee, see you later" sabi nya at biglang lumakas ulit ang hangin at nawala silang dalawa sa paningin ko.

Ang weird nila ah! No I mean ang weird ng lahat even us, it's really weird. Dati ang gusto ko lang naman ay mali ang gusto lang naman namin ay ang sama sama sa pag attend ng high school life but now? Sama sama nga kami pero di naman naming alam na ganito pala ang kahihinat nan namin. Ayoko ng ganito lalong lalo namang ayaw ko na madamay pa si Maya dito. She's so innocent and I don't want to let the others hurt her not even our friends but our friends don't have any intention to hurt her so its okay.

Tama na ang isang beses at ayokong masaktan ulit sila lalong lalo na ang kapatid ko, kahit lagi nyang binabasag ang mga jokes ko pag kaming dalawa lang, kahit na ganun sya lagi naman nya akong sinusuportahan sa lahat ng gusto kong gawin at lagi nya rin akong pinagtatanggol. Sounds funny right? Yung mas bata sakin at the same time babae pa eh sya pang nagtatanggol sakin.

"Wala ka bang alam gawin sa buhay mo Renji? Bakit ba puro ka na lang away away! Bakit baa yaw mo mag aral ng mabuti at maayos? Binibigay naman naming lahat ng pangangailangan mo ah! Nakakawalang gana kang pag aralin! Lumayas ka!"

Naalala ko pa yun! Yun yung pinaka nakakainis na parte ng buhay ko pero yun din ang pinaka masayang parte sa buhay ko para sakin, baki? Dahil Malaya na ako at....

"Mom! Dad! Kung hindi nyo kayang tanggapin si Renji mas mabuti na lang din na sumama na lang ako sa kanya! Di nyo na sya kaya? Then fine I'll go with him, patawa din kayo noh?" halata sa boses nya na galit na talaga sya.

Di naman kami noon gaanong nag uusap, lagi naman kasi syang kasama nila mommy at daddy. Sya din kasi ang laging bida kaya ang akala ko ayaw nya sakin dahil di rin naman nya ako kinakausap kahit na kakambal nya ako, kaya naman pinilit ko ang sarili kong magalit sa kanya. Pero yung galit na dinala ko nawala lahat ng yun nung mga sinabi nya ang salitang yun.

"Maya!"

"Stop it dad! Alam mong di ako tatablan ng ganyang tono mo! Ilang beses ko ban a sinabi sa inyo na hayaan nyo lang kung anong gusto ni kuya, kung anong gustong gawin ng kakambal ko! Pero ano? Nakikialam pa rin kayo as kanya, di nyo alam kung pano mag keep ng promise at dahil dun nawala na ata ang tiwala ko sa inyo. One broken promise is equivalent to broken trust" sigaw nya pa na ikinagulan naming tatlo, di ko akalaing ganyan pala sya pag nagagalit mas malala pa pala sakin dahil kung ano ano ang mga pinagsasabi "Tara kuya" at saka nya ako hinila papunta sa kwarto nya at pagdating dun.

"I cant stand it anymore" dinig kong sabi nya pero halatang halata sa boses nya na gustong gusto nyang umiyak pero di nya naman magawa "Im sorry kung ngayon lang ako nakapagsalita at nakialam sa kanila, matagal ko ng gustong sabihin sa kanila lahat ng yun pero di ko magawa kasi wala akong lakas ng loob kaya sorry"

"Why you keep saying sorry?" tanong ko sa kanya pero di naman sya nagsalita kaya naman lumapit ako sa kanya at nung makalapit ako agad naman akong lumebel sa height na habang nakaupo sya sa kama at saka ko lang naman nakitang umiiyak na pala sya "You don't need to say sorry" nakangiti kong sabi sa kanya.

Totoo naman eh di na nya naman talaga kailangan mag sorry dahil sapat na rin naman ang ginawa nya kaninang pagtatanggol sakin, oo nga at tarantado ako. Di nag aaral ng mabuti, walang patutunguhan sa buhay, laging nakikipag away, laging tulog sa klase, kasama lagi ang barkada. Pero kahit na ganun alam ko pa rin kung pano rumespeto kaya kanina hangga't maari ayaw ko silang sagutin at nagpapasalamat ako kay Maya dahil nagawa nya yun ng walang alinlangan.

"C-can I call you kuya?" tanong nya naman na ikinabigla ko pero agad ko namang nabawi

"Of course you can, we're twins after all and I'm older than you in one minute" nakita ko namang nagbagsakan lalo ang mga luha nya kaya niyakap ko sya

"Matagal na kitang gustong makausap at mayakap, matagal ko ng gustong maamoy ka, matagal ko ng gustong makasama ka pero lahat ng yun di ko magawa dahil kila mommy. Gustuhin ko man di ko naman magawa kaya nung nakita kong pinagalitan ka nila dati sinabihan ko sila na wag ka na lang galawin para sakin at ginawa naman nila pero ngayon di na nila nakeep ang promise nila. Matagal ko ng may gustong matawag na kuya" sabi nya sakin habang umiiyak at napangiti naman ako sa kanya.

"Akala ko dati gaya ka nila mommy at daddy na ayaw na ayaw sakin, akala ko masungit ka at walang paki sa mundo dahil para sa ikaw ang bida at ang mga taong nakapaligid sayo ang kontrabida, kahit naman alam ko sa sarili ko na di ka naman talaga mataray pinilit ko pa rin dahil lang siguro sa inis na nakukuha ko kila daddy at mommy kaya pati ikaw ang nadamay. Sorry about that" sabi ko naman at iniangat naman nya ang ulo nya

"Hindi ako ganun ah" sabi nya pa at nagbagsakan lalo ang luha nya saka dun ko nalaman na isa pala syang sensitibong babae

"Sorry na"

Yinakap nya ulit ako at yumakap din naman ako sa kanaya saka naman sya umiyak ng umiyak sa balikat ko habang ako naman tinatapik ko ang likod nya, pinapangako ko sa sarili ko hinding hindi ko sya hahayaang masaktan ng iba. Ayokong makikitang magkaganito ulit sya, ayokong nakikita ko syang umiiyak. Gusto ko suot nya lagi ang karaniwan nyang ekspresyon ng mukha nya. Gagawin ko ang lahat para lang sa kanya.

"Nakangiti ka jan" napalingon na lang ako agad sa kanya at ngumiti "Anong meron at ganyan ka makangiti ha? Dahil ba dun sa babaeng nakita ko at nakilala mo kanina lang ha?" pang aasar nya pa sakin na may kasamang nakakalokong ngiti

"Nakita mo?" gulat kong tanong at ngumiti lang naman sya sakin ng pagkalokong loko "Umayos ka Maya! Yang isip mo ah! Hindi ako maiinlove sa babaeng yun" agad kong sabi sa kanya kaya naman napahagalpak sya sa kakatawa

"Hahaha! Kuya! Grabe ka ah hahahahaha! Wala pa nga akong sinasabi nagsalita ka na naman agad abah naman napag hahalataan ka ah! Hahahaha defensive ee" lakas talaga mang asar ng babaeng to! Di ko alam kung kakambal ko ba talaga to o hindi.

"Maya!"

"Okay! Okay! Okay!" sabi nya habang nagpipigil ng tawa kaya naman napasingkit pa ang mata ko sa kanya "Pano ba naman kasi kuya hahahahaha" at ayun na nga humagalpak nanaman sya sa kakatawa nababaliw na talaga ang isang to!

Tumayo ako at akma ng pupunta sa kinaroroonan nya ng bigla na lang syang tumayo rin at saka tuluyang tumakbo, naghabulan lang kaming dalawa dun na parang noong bata pa kaming dalawa. Kung magiging ganito kami kasaya dito sa mundong to mas pipiliin ko pa dito at least nandito ang mga kaibigan naming at nandito din si Maya kaya naman okay lang sakin kahit na dito kami.

Habang nagtatakbuhan kaming dalawa ay bigla namang lumakas ang hangin kaya napatigil ako ay mali kaming dalawa pala at saka may lumabas na dalawang babae

"Naks brother and sister's bonding" sabi nung kaibigan ni Angie na sa tanda ko eh Megumi ang pangalan nya ewan ko di ko na matandaan kung ano

"Baka naman twin bonding" sabat naman ni Angie na pambasag sa sinabi ni Megumi

"Hello! You're Angie right? I'm Maya, Renji's twin sister its nice to meet you" sabi ni Maya habang nakangiting binabat ang mga babaeng yun "And you?" tanong naman nya kay Megumi

"Nice to meet you too Maya"

"I'm Megumi, Angie's best friend"

"Megumi! Megumi! Megumi! Halika dali may sasabihin ako sayo" saka naman nya hinila si Megumi "Angie, ikaw na po muna ang bahala kay Kuya ah! Kahit na makulit at may kasungitan yan mabait naman yan sa loob loob" at saka naman tumakbo silang dalawa.

 "Ang cute ng kapatid mo" natatawa nyang sabi "Ang cheerful nya"

"Ganun naman lagi yan kapag bago pa lang ang kaibigan nya ganyan na ang ugali nya pero mas malala yan kapag nawalan sya ng isang kaibigan parang daig pa ang baliw kaya tingnan mo kami ngayon."

"Ah~" yan lang ang huli nyang sinabi sakin at ayun naging awkward na ang atmosphere naming dalawa dito "Oo nga pala may ipapatry ako sayo" sabi nya at maykinuha sya sa hangin.

Yung totoo? Bulsa ban i doraemon yung hangin at ganyan karami ang laman ? tk! May bagay syang inabot sakin at nung sinuot ko ito

"I knew it"