KABANATA DALAWAMPU'T LIMA
JUCIA BARTOLOME
“Luciana?” naulinigan niyang sambit ng binata dahilan para maalimpungatan siya.
“Luciana.” Ulit nito sa pangalan ng kausap habang hawak ang cellphone nito na naghatid ng hindi maipaliwanag na kirot sa puso niya.
'Bakit ganoon? Kapag binibigyan ko ang sarili kong lumigaya hindi naman sumasang-ayon ang tadhana sakin?’ puno ng hinanakit na tanong niya sa sarili.
Sinilip niya ang binata, sa kabilang direksyon ito nakaharap habang nakatayo. Magaan ang mga hakbang na nagtungo ito sa pinto saka dahan-dahang lumabas. Her heart automatically breaks into pieces at hindi niya na pinigilan pa ang sariling lumuha nang tuluyan na itong mawala sa paningin.
“Why can’t I be happy? Bakit kapag nagiging mahina ako sa harap niya mas lalo siyang gumagawa ng ba
