Chapter Thirty One

683 Words

Halos hindi ko na makita ang dinadaanan ko sa kakaiyak ko, wala akong pakialam kung may mabunggo man ako ngayon. All I Want to do now is to go out in this damn place. Hindi nya man lang ako sinundan, where's your promises, Knight? Mas lalo akong napaiyak. "Ma'am? Hala! Bakit ka po naiyak?" Sabi ng isang kasambahay nila Knight na nagsabi kanina na bagay kaming dalawa ni Knight, pinahid ko ang mga luhang dumadaloy sa pisnge ko. "C-can you tell me if where's the door so that I can go out? P-please." Nanginginig na ako sa kakaiyak, this is what I hate when I am crying so much. Parang magbe-break down ako. Hindi ko kayang umiyak ng sobra, parang binibiyak ang puso ko sa sakit. "D-diretso lang po, tapos k-kaliwa. Ma'am bakit po?" Sabi nya sa akin, napasandal ako sa pader na semento kasi hindi

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD