"Huwag ka nang umiyak, 'Thine. Dahil kailanman ay hindi kita ikakahiya. Wala akong pakialam sa sasabihin ng iba dahil hindi naman sila ang makakaramdam ng damdamin ko. Ako at ako lang naman ang nakakaalam sa tunay kong narararamdaman kaya tahan na." Yakap-yakap niya ito habang hinahaplos-haplos ang buhok nito.
Maybe it's awkward pero sa harapan mismo ng dalawang puntod o ang puntod ng mga magulang ni Christine Joy ay niyakap ng mahigpit ni Garrette ang dalaga. Doon na rin niya ipinagtapat ang tunay na saloobin. Subalit mas naiyak ang dalaga. Kaya naman ay muli siyang nagwika.
"Labis-labis akong nalungkot dahil umalis ka sa bahay. Alam kong mahirap para sa anak ko ang magtiwala sa kahit sino maliban sa mismong pamilya namin. Ngunit laking pasasalamat ko dahil naging mabilis ang paglapit
