CHAPTER 47

1079 Words

Halos hindi ko maidilat ng maayos ang mata ko dahil sa matinding pag-ikot ng paningin ko. Muli akong pumikit ng mariin dahil sa iniindang sakit ng ulo. Nang imulat kong muli ang mata ko ay nalaman kong nasa loob ako ng isang sasakyan. Nakatali ang kamay ko sa likod kaya hindi ko maigalaw ng maayos ang kamay. Lumingon ako sa nagmamaneho ng sasakyan at halos mamilog pa ang mata ko sa gulat at sa matinding takot nang makita ko si Stacey na pangiti-ngiti pa habang nagmamaneho. "Gising na pala ang prinsesa." Ngumingisi-ngising sabi niya sa akin. "Ano bang kailangan mo sa akin? Wala naman akong ginagawang masama sa 'yo." Kalmadong sabi ko ngunit iba ang nasa isip ko. Iniisip ko kung paano ako makakatakas. Nasa peligro ang buhay ko pati ang anak namin Aivan. Siguro naman akong sa mga oras

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD