• JESSICA POV •
“Nakunan ako Jess, hindi ko siya iningatan kaya hindi siya kumapit nang mabuti sa akin.” sabi nito. Pinunasan ko ang luhang pumatak sa pisngi niya.
“I’m sorry.” Hinging paumanhin na sabi ko.
“Ano kaba! Wala kang kasalanan. Siguro hindi pa talaga siya ibibigay sa akin ni Lord.” Nanatili kaming magkayakap ni Kaith hanggang sa kumalas kami.
“Rylan, umuwi na muna kayo, pagpahingahin mo na si Jessica at mahaba ang byinahe niyan. Ikaw rin, umuwi kana. Hindi kapa umuuwi simula ng madala dito sa hospiral si Kaith,” sabi ni Kuya Oliver. Tinignan ko si Rylan na hinawakan agad ang kamay ko. Kita ko sa mga mata niya ang takot. Takot nab aka iwan ko ulit siya. Kinuha ko ang kamay niya at tinap ito tsaka ko siya nginitian na ginantihan din ako ng ngiti.
“Walang magbabantay kay Kaith
