Ilang oras din na nakatulog si Marikit, nagising siya na ramdam pa rin ang masakit na iyon sa bahagi ng kanyang p********e. Napangiwi pa siya ng kumilos.
Pero kanina sa sobrang galit niya kay Conran ni hindi niya ramdam ang sakit niyon. Ang nasa kanyang isipan kasi ay walang iba kundi ang kanyang kaawa-awang anak.
Wala siyang kasama sa silid, mabuti naman na hindi niya nagisnan si Conran dahil ayaw niya itong makausap o makita man.
Maya-maya ay napaluha siya dahil sa pagkaalala sa mga sinabi ni Conran tungkol sa baby nila.
Parang siya binagsakan ng langit at lupa ng marinig niya ang sinabi nito. Kaya pala may mga nararamdaman siyang kakaiba sa kanyang katawan.
Kaya pala hindi pa dumarating ang buwanang dalaw niya dahil buntis na pala siya. Akala lang talaga niya ay na-delay lang
