"MAAYOS naman po ako dito, 'nay. 'Wag po kayong mag-alala." magiliw na sinabi ko sa inay habang kausap ko ito sa cellphone isang umaga.
"Syea. Mabuti naman kung ganoon, anak."
"Kayo po? Kamusta po kayo diyan sa baryo?"
"Ayos lang din, anak. Mag-iingat ka lagi diyan ha."
"Opo, kayo din po. Si Isabel po ba? Pumasok na sa eskwela?"
"Ay, hindi pa, anak. Papasok palang. Isabel!"
"Nay?" anang nasa kabilang linya na mula sa malayo.
"Ang ate Lena mo."
Nakangiti akong naghintay bago nakalapit ang kapatid ko kay nanay tapos ay kinuha ang telepono mula sa huli saka kinausap ako.
"Ate Lena!" tuwang-tuwang aniya.
"Kumusta naman ang pag-aaral natin, ha?" magaang tanong ko.
"Ayos naman, ate. Sa awa ng Diyos nakakaraos." marahan pa siyang natawa sa halong biro.
"Mabuti naman kung ganoon, mag-a
