Hell, All Over Again

Chapter Seven - Bitter-Sweet Sensation

JAMIN kissed her collarbone, tickling every part of her senses. Her throat did not conceal the moan of what she really felt. His big hand slid down to her spine, made her breaths stop every second.

Rose Ann did not deny the feeling of fulfillment she felt in her husband’s arms, she’s liking every moment they were sharing. She was already here might as well dip into the hell she preferred rather than in her father’s pit.

“Would you believe me if I say you are the most exciting woman I slept with?”

“Should I say thank you to that?” She smirked bitterly.

“No, in fact it will give me joy if you ask me, why and how, instead.” He teasingly bit the lower lobe of her left ear.

Nakiliti siya at hinayaang pumuslit ang ungol sa lalamunan. “I don’t want to know.”

“But I insist.” His lips started nibbling the skin of her neck, poking the tip of his tongue to her veins, before sinking his teeth.

“I don’t want to hear your sexcapades with other women, Jamin. Huwag mo akong insultuhin.” Masarap ang bawat hagod ng mainit na dila ng asawa sa kanyang lalamunan, pero masakit din ang bawat salitang binibitawan nito.

“Aw… at ang akala ko ay sapat ang katalinuhan mo para pag-usapan ang magpapaligaya sa akin.” Humawak ang isa nitong kamay sa kanyang dibdib, pumisil. Marahas nitong hinapit ang baywang niya. Pumatong ang isang kamay sa kanyang puwitan, hinila at idinikit sa naghihintay nitong kahandaan.

“Kayang makipagtagisan ng utak ko sa malisyoso mong hangarin, pero ang saktan ang sarili ko sa mga maririnig mula sa ‘yo, I’m choosing to save myself from it.” Nahablot niya ang buhok nito nang maramdamn ang mainit na hininga nito sa kanyang dibdib.

Isa pang kamay ang lumaro sa isa niyang dibdib, habang ang dila ay naglalaro sa isa pa. Umupo ito sa sofa, hubo’t hubad na. Napansin niya ang kahandaan nito. Mapakla siyang ngumiti, kinastigo ang sarili.

“What’s with the smirk, Angel?”

“Your hell is much better than my father’s, Jamin. At least here, I can be one with you, and I can taste your sweetness while you’re giving me hell. It’s tolerable.”

Nawala ang ngiti nito sa mga labi. “Really?”

Hindi siya kumibo. Alam niyang nahamon niya ang ego nito.

“Sit on me.”

“Where?”

“Don’t play. You know where.”

Pumako ang mga mata niya sa p*********i nitong hindi humuhupa sa katikasan. Gusto niya tuloy tanungin kung uminom ba ito ng tabletang ipinakita sa kanya kanina.

“No, I did not. I don’t need it.” Sagot nito na tila nabasa ang kanyang isipan.

Mahina siyang tumawa. “Boy, am I glad to know that?”

“What do you mean?”

“Dahil kahit paano’y kayang tanggapin ng katawan mo ang pakikipagtalik sa akin nang hindi kailangan ng droga.”

“Are you kidding? Almost every man who sees you would drop their pants right away just to get into your panties. You are that kind of woman, Angel. They are riding you like a mad bull inside their minds.”

“Shut up.”

“Oh, did I hit the bullseye?”

Lumapit siya rito. Umayos sa pagkakatayo. Pum’westo at inihanay ang sarili sa kandungan nito.

“I’m sure men would die in jealousy when they see you like this.”

Hindi na siya kumibo. Sapat na ang mga naririnig niya para maputulan siya ng mga sinasabi. Jamin is in a whole level of being a jerk. Mas masakit pa ang mga panama nito kaysa sa pisikal na sakit na ibinigay sa kanya ng ama-amahan.

Jamin did not blink even once while watching her sit on his manhood. She opened her legs wider, trying to take his hard length but… “It hurts.” She whispered.

“But it’s only the tip, Angel. You’re still far from it.”

Humawak siya sa magkabilang braso nito, balak gawing suporta sa pagdiin ng sarili sa kandungan nito. Nakagat niya ang labi. Akala niya ay okay na siya dahil may nangyari na sa kanila pero hindi pa pala. Hindi man lang niya naramdaman ang ganitong klaseng sakit noong una siya nitong angkinin. Marahil ay dahil na rin sa drogang nasa katawan noon kaya hindi niya napansin iyon.

“I can’t. You have to help me here.” She complained.

Kaya naman pumulupot ang mga braso nito sa kanyang katawan, iniangat siya saka pina-upo sa ibabaw ng sandalan ng sofa. Napansin niya ang panginginig ng mga kamay nito, gayundin ang hindi matapos-tapos na paglunok at pagtatagis ng bagang habang hindi inaalis ang pagtitig sa kanyang hubad na katawan.

Umupo ito paharap sa kanya. Humawak ang isang kamay sa isa niyang hita at itinaas iyon, lalo tuloy siyang napabukaka. Gustuhin man niya itong pigilan, may isang bahagi sa kanyang katawan ang umawat at mas minabuting sumunod at panoorin ang mga gagawin nito.

Habang ang isang hita ay nakatuntong sa sofa, lalo pa itong lumapit, hanggang sa humanay ang mukha nito sa kanyang kaselanan.  This position did make her feel ashamed a little bit, but a part of her was screaming to get wild. So, she just watched as his fingers playfully circled around her fine p***s.

“I like how well-trimmed you are.” His warm breaths tickled her crotch. She bit her lip.

Para siyang mapupugtuan nang hininga sa antisipasyon habang unti-unting humahalik ang asawa sa kanyang p********e. Walang pagmamadali, hindi niya malaman kung sinasabik lang siya nito o katulad ng sa alak, ninanamnam ang bawat madampian ng maiinit na mga labi.

“Jamin,” she couldn’t help but call his name.

“Patience, Angel.” He said before sticking in his tongue to her warm hole, tasting the white juices gushing bit by bit from her insides.

Muntikan na siyang nahulog mula sa ibabaw ng sofa kung hindi niya naagapan ang balanse at nakahawak sa buhok ng asawa. Bawat paggulagod ng dila nito roon ay nagpapaliyad sa kanyang likuran. Napapahigpit ang kapit niya sa buhok nito.

Hindi na lamang dila nito ang nagtatampisaw, maging ang ilang daliri ay nakisali at sumasabay sa paghagod na animo may hinahanap. Bumibigat ang kanyang paghinga. Pinanlalambutan siya ng mga buto. Napapa-igtad siya sa mga rumaragasang sensasyon sa bawat himaymay ng kanyang katawan.

Jamin surely is an expert to this. Ilang babae na kaya ang pinasaya nito? Pang-ilan kaya siya? May kasabayan kaya siya sa ngayon? Pagkuwa’y pinalis niya ang umuusbong na kirot sa dibdib.

She was just an object to him, an above-cut, much better than the rest. Wala siyang karapatang magreklamo. Hindi siya magrereklamo, pinasok niya ito. Kaya walang puwang ang pagda-drama niya, mas mamabutihin pa niyang maki-agos at damhin ang pisikal na ligayang maibibigay ng asawa, kahit sa papel at katawan lang.

“You are ready.” Bumaba ito sa sofa, hinila siya’t pinatuwad.

He palmed her rear, squeezed them tight before entering from behind.

“Oh s**t!” Napasigaw siya.

Basta na lang itong umulos, hindi huminto, mabilis at tila naghahabol sa bawat ulos na gawin. Kumapa ang mga kamay nito sa kanyang dibdib, pumisil, nilaro ang sensitibo na niyang mga u***g. Nauuntog ang bumbunan niya sa malambot na sandalan ng sofa pero hinayaan lamang niya ito sa walang patid na pagsalpok sa kanya.

Jamin was being rough, but somehow a part of her was not complaining. She was silently liking it, enjoying every moment of it. He grabbed her neck and sunk his teeth as if wanting to tear her apart.

Nakaramdam siya ng pinong kirot sa ginawa nitong pagkagat sa kanyang leeg. Pagkuwa’y sinipsip iyon, dinila-dilaan na animo sinusuyo. Dumulas ang dila sa kanyang balikat, pababa sa kanyang tagiliran, pagkuwa’y muling bibilisan ang pag-ulos.

Mga ungol at daing nang kasiyahan ang kumakawala sa kanyang lalamunan. Masarap! Nakapanggigigil!  Nakapagpapalimot saglit sa kanyang suliranin. Hindi man si Jamin ang lalaking inaasahan niyang lalaking rerespeto at magmamahal sa kanya, alam niya sa sariling ito lamang ang lalaking gugustuhin niyang tanging aangkin sa kanya.

At least he let her reach for her c****x before releasing his. He withdrew and came outside her. He sneered at her sight, before collecting his clothes and headed to his room. Yes, they were sleeping into two separate bedrooms, but outside, they have to act as the lovey-dovey happily married couple. Love? Yeah, whatever.

“HELLO, my sweet daughter.” Don Joaquin sweetly smiled at the door of Jamin’s unit.

Ugh! What a devil, Rose Ann cringed upon seeing him. Pero pinapasok niya ito, pinatuloy sa maluwang na living room ng condo ni Jamin at pina-upo.

“I don’t see your husband.”

“Work.” Iniwanan niya ito’t sumaglit sa kusina para kumuha ng maiinom para dito.

“How is married life? Are you enjoying it?”

“Sure, thanks to you.”

“I miss your sarcasm, Rose Ann, but you better behave or else-”

“Or else what, Papa? Do you want to leave the mark of your truest evil form and ruin your holy image in my husband’s eyes? Go ahead.” Taas noong inismiran niya ito.

“What a brave little phony you are. Do you think your husband will let you off when he finds out you’re doing this as my spy?”

“Oh, shut that filthy mouth yours! I am not doing such thing! From the beginning, it was you, this is your plan and again, I’m just your pawn pushing me to do things against my will!” Halos magdugo ang mga ngipin niya sa pagpipigil sa galit. Ang kapal ng mukha nito!

Pero tawang nang-uuyam lamang ang iginanti nito. At ang mga tingin nito’y walang ipinagka-iba sa klase ng mga titig ni Jamin, pagmamaliit. Panunutya.

“Get the hell out of here!” Pero tao lang siya. Babaeng mapusok, mahina, malambot kumpara sa mga ito. Mahirap itago ang resulta ng masasakit na salitang ibinabato sa kanya. “This is not your property and you can’t do it here whatever you please! OUT!” Senyas pa niya sa pintuan.

Pero ang kamay na bakal ay kayang humaba, o tumalon, sa sarili mang teritoryo o labas, ang kalupitan nito sa kanya’y hindi ganoon kadaling maglalaho. Isang malakas na tulak sa kanya at sumalampak siya sa sahig.

“How dare you!” Sanay na siyang masaktan pero hindi niya matanggap na pati ba naman sa pamamahay ng asawa’y wala pa rin itong pakialam kung kantiin siya.

“Don’t ever think for a moment that you are free from my grasp, Rose Ann. I am still your father and you do as I say for as long as we both live.”

“Hindi kita ama. Hindi mo ako anak. Hindi tayo magkadugo!”

“Blood relation is nothing compare to what the legal papers will show. I am your guardian. I have all the rights to you as much as your husband does. Always remember that.”

“And I am twenty-three years old. Legal na ang edad ko para magdesisyon para sa sarili ko.”

“Not until I let your free. I know how much you love your husband. And I don’t mind wiping him away in your sight, sweetheart.”

“Y-you can’t do that.”

“Try me.” Tumayo ito at humakbang palapit sa pintuan. “I just came here to say that. There will be a meeting next week for the Alejandro Corporation where I became a partner recently. Make sure you attend. You know you are my lucky chip,” his last words before leaving.

Nanatili siya sa kinasasadlakang sahig. Nag-iisip…na mayamaya’y tinawanan lamang niya. A puppet, she’s just a puppet to both of those men. Para saan pa ang gagawin niyang pag-iisip gayong hawak ng mga ito ang bawat galaw niya.

“Aaaaah!” malakas niyang sigaw. Kinuha niya ang isang throw pillow sa couch, sinuntok iyon…paulit-ulit! Doon ibinubuhos ang lahat ng sama ng loob. “You’re a coward, Rose Ann! Duwag ka! DUWAG!” tili niya sa sarili.

“Wala kang karapatang umiyak! You deserve it! Ahhh!” Kinuha niya ang babasaging vase na nasa babasaging mesa, ihahagis niya sana iyon pero natigilan nang bumukas ang pinto at pumasok ang asawa.

Parehas silang natigilan. Nagkatinginan. Iginala nito ang paningin sa paligid, kumunot ang noo, bago muling bumalik sa kanya. “You’ve been busy, I see?”

Dahan-dahan niyang ibinalik ang vase, marahang huminahon, tsaka inayos ang sarili. “Y-you’re home unexpectedly.”

“I just want to remind you that the vase you’re planning to break is a million pesos worth of antique vase my mother especially brought from Greece before she passed away. I’m sure you can replace it easily but not the affection my mother had for it.”

“I-I didn’t mean to.”

“Sadyain man o hindi, ang resulta ang mahalaga. Mahalaga sa akin ang bawat bagay na naririto sa aking condo. I would like it if you refrain from breaking any of it.”

“I’ll be careful.”

“I saw your father on my way here. I’d also like it if you both let me know if he’s coming over so that I can greet him, you know, as his lucky son-in-law.” Sarkastiko ang naulinigan niya sa binitiwang salita.

“I’ll let him know.”

“May lakad ka?” pansin nito sa kanyang suot na mahabang puting bestida, walang manggas, lacy ang disenyo sa harapan na may mumunting blue shining beads na tinernuhan niya ng manipis na kulay asul na sinturon na binuhol at ginawang ribbon sa tagiliran.

“I was invited to cut the ribbon for the Angel Orphanage my father is sponsoring.”

“You look sinless in that dress. Go and spread your mercy, angel.” He sarcastically smiled.

Hindi na rin niya napigilan ang matawa, na ipinagtaka nito.

“What’s that supposed to mean?”

“I don’t really know. I guess I’m just happy to see you home.”

“Oh yeah?” Tumigil ito sa pagpunta sa sariling kuwarto, pero nagpatuloy sa pagkalas sa suot na necktie. “How much time do you have before your appointment?”

“I have half-an-hour to kill.”

Lumapit ito sa kanya. Nagsimula namang kumabog ang dibdib niya pero hindi iyon ipinahalata. Dalawang araw itong hindi umuwi, gusto niyang isipin na trabaho ang dahilan pero sa gabi, trabaho pa kaya?

Humaplos ang mga daliri nito sa hubad niyang braso, dumudulas pababa at saka tataas. Nakikiliti siya pero hinayaan pa rin niya ito.

“I’ve been thinking about this all night…touching you.” He whispered.

And his words alone were enough to set her body in a flaming mayhem.