Dahan-dahan na iminulat ni Bettina ang kanyang mga mata kasabay ng pagpihit niya sa kanyang kaliwang panig. Ang kanyang kamay ay marahan pa na inabot ang isang malaking unan na siyang nabungaran na lamang niya sa kanyang paggising. Inilapit niya ito sa kanyang sarili saka niyakap nang mahigpit.
Wala na si Luis sa kanyang tabi. Wala na rin sa loob ng silid ang binata nang tuluyan niyang imulat ang kanyang mga mata. Though, ang kaliwang panig ng higaan na kinaroroonan niya ngayon ay magulo pa rin tingnan tanda na doon nagpalipas ng gabi ang binata... sa kanyang tabi.
Marahan siyang bumangon at naupo sa maliit na kama ni Luis. Muli ay bumalik sa kanyang isipan ang mga bagay na nangyari sa kanilang dalawa kagabi. Muli ay naalala niya ang lahat ng ginawa nito sa kanya.
They made love! Ganoon
