AMIRA
Ang bawat pagdampi ng balat ni Phobos ay tila bagang naglalagablab. Nakakapaso ngunit ang kapalit nito'y kaligayahan na walang kapantay.
Ang utak ko ay walang ibang laman kung hindi ang pagnamnam sa matatamis nitong haplos, ang bawat paglabas-pasok ng kanyang pag-aari sa tarangkahan ng kalangitan ay tunay na nakapagbibigay ng kakaibang tuwa sa aking puso.
Kung maaari lamang akong humiling kay Bathala, na sana ang gabing ito ay humaba. Hindi na ako hihiling ng kahit ano pa, marka lang ni Phobos ay sapat na.
Ungol ang nagsilbing musika sa aming mga tenga, pawis ang siyang paunang bayad sa aming pagpapagal.
Hindi ko mapigilan ang panginginig ng aking kalamnan noong ibaon nito ang nagngangalit niyang alaga. Gusto kong sumigaw dahil nag-uumapaw ang kaligayahan sa katawan ko. Pakiramd
