Chapter seventy
ASHTONE’S POV’S
Hindi ko alam paano ako nakita ni Jairus ng mga oras na yun wala namang tao bago ako sumakay sa sundo ko nakakainis
Ang tinik ng mga mata niya buti at naniniwala pa sya sa akin kailangan ko pa mahigitan ang tiwala niya sa akin ngayon
Hindi pa ako maaaring magpakilala sa kanya ng tunay kong pagkatao, hays o baka naman may nakakita sa akin nung mga oras na yun
Kailangan kong mag ingat ng mabuti alam ko kase na isang hinala lang ni Jairus siguradong papaimbestigahan na niya ako
Matalino si Jairus kaya alam ko na ang ibang galaw niya kaya minsan ay naiisahan ko sya lalo na ngayon akala niya mapagkakatiwalaan niya ako
Ang laki laki ng tiwala sa akin ni Jairus ngayon malapit na syang kumagat sa patibong ko ng hindi niya nalalaman
“ Kuya Jai”
“ Yes?”
Kai
