Hanggang kailan matatapos ang pagbuhos ng luha sa aking mga mata? Pagod na akong magpunas.
Kailan matatapos ang pagkirot ng aking dibdib? Sawa na akong maramdaman ang ganitong uri ng sakit.
Pagmulat ko ng aking mga mata, hindi ko alam kung babangon pa ba ako o hindi na. Para saan pa? Wala naman si Kamatayan sa SAA.
"Ahhhh!" malakas kong sigaw. Hindi lang ako nag-iisa dahil may kasalo ako sa ingay. Imbes na ako 'yong makabulabog, ako ata ang nabulabog ng kung sino mang hudas na sumabay sa akin.
Kaagad akong napabangon sa kama at dali-daling lumabas ng pinto. Hindi ko na inisip kung nakapantulog lang ako at tanging ang manipis lang na tela ang nagpapanatili ng init sa aking katawan sa gitna ng malamig na panahon.
Pagkalabas ko sa tarangkahan, bumulagta sa aking harap ang duguang mag-aar
