Enticed

Chapter 6

ALENSLEY CASTIEL LA GUARDIA

__

"Ah, fuck... this is so good..." I whispered as I continued banging her.

Her legs wrapped tighter around my waist as her back brushed against the bookshelf.

"T-there's someone coming..." daing nito.

"Don't mind it. I'm close..."

I couldn't hear anything. Ang mahalaga matapos ako. Ayoko nang... nabibitin.

"Hey, s-stop. Malapit na siya-- uh..."

"Malapit na rin ako."

Binilisan ko pa ang paggalaw ko pero napatigil din ako nang mapansin kong may huminto sa dulo ng shelf.

"Fuck..." I whispered nang makasalubong ko ang dalawang pares ng mga matang iyon.

Mabilis umibis sa akin ang babae at nagtatakbo sa kabilang dulo ng shelf.

Mabilis naman akong kumuha ng libro para takpan ang mukha ko habang inaangat ang suot kong trousers. I guess it's too late.

Narinig ko ang takong nito papalayo.

"f**k," muling mura ko at mabilis na sinara ang zipper ko. "Ms. President!"

Tss, bakit sa dami-raming papasok, siya pa?

Binilisan ko ang hakbang ko pero hindi ko na ito inabutan sa labas.

Napakamot na lang ako sa ulo ko.

Bumaling ako sa likuran ko nang makita ko ang babae sa likuran ko. Bakas ang sobrang pag-alala sa mukha nito.

Mabilis din ako nitong nilagpasan at humakbang na palayo.

Humugot na lang ako ng malalim na hininga at pumasok na sa klase ni Ranzel.

"Sinabi ko, tumayo ka at pulutin ang kalat mo, hindi ba?" malamig na sambit nito sa estudyanteng nakaupo sa harap.

"I told you I don't want to. Hindi ba't binabayaran namin kayo? Bakit hindi ikaw ang pumulot?"

Napangisi ako.

"Ah gano'n?" Tumayo si Ranzel mula sa pagkakaupo at nilapitan ang puwesto nito.

"Woah!" sigaw ng lahat nang kuhanin niya ang kuhelyo ng bagets.

Everything happened too fast naisubsob niya agad ito sa sahig katabi ng papel na kinalat nito.

"Kapag sinabi ni Professor Caga na pulutin mo, pulutin mo. Naiintindihan mo?"

"I will-- argh!" Daing nito nang tapakan ni Ranzel ang pisngi niya.

"Pulutin mo."

"f**k, fine!" Agad nitong dinampot ang papel. Pinakawalan din naman agad siya ni Ranzel.

"What are you waiting for? Itapon mo sa basurahan."

"I will sue you!" sigaw nito sa kanya. "You don't have the right to hurt me! Kilala mo ba ang daddy ko, huh?"

Prenteng tumayo si Ranzel sa harapan niya at pinasok ang mga palad niya sa bulsa niya.

"Go ahead. Tell your dad I would love to talk to him."

"Argh!" Nagmartsa ito palabas ng pinto.

"Ano pang hinintay ninyo? Pulutin niyo lahat ng kalat niyo!" Sit properly!"

Psh. Para siyang sinasapian.

Walang sumunod sa kanila. He didn't like it so he chose violence.

Sinipa niya sa dibdib ang isang estudyante niya at napaupo nga naman ito nang maayos habang malakas na dumadaing.

"What the f**k is wrong with you!?" sigaw nito sa kaniya.

Marahas nitong kinuha ang bag at lumabas ng class room.

"May gusto pa bang sumunod? Go ahead. I will remember all your names. Pag balik ninyo rito, let's talk about the punishment."

Kumuha ng bag ang halos kalahati ng klase niya at isa-isang lumabas while bad mouthing him.

Nang makaalis na ang ilan, bumaling ito sa akin.

"Ikaw," He pointed at me, "stand up."

Tiningnan ko lang siya. Sinasapian ba talaga si--

"Stand up!"

Halos mabingi ako sa lakas ng sigaw niya. Kusang umangat ang sulok ng labi ko. Ah... he can shout at me now?

Walang latoy na tumayo ako.

"You're late," anito, "I don't tolerate late students here. Do you understand?"

I gave him a bored look at kinuha na ang bag ko.

"Hey, Professor Caga, I'm not in the mood."

Humakbang ako palabas ng klase nito. I had no time to watch his soap opera. I wasn't feeling well dahil hindi ako nakatapos kanina.

Tumambay ako sa ilalim ng puno at ginamit ang binoculars ko para maghanap ng magagandang babae. Lalo lang akong nawawalan ng gana dahil magaganda nga ang karamihan sa estudyante pero masyadong mga bata. Hindi ko sila tipo. Baka tawagin pa nila akong tito.

"Gago." Narinig kong tinig sa tabi ko. "Psh, sasakay ka na lang hindi mo pa ako pinagbigyan. Bakit ba wala ka sa mood, huh?" tanong sa akin ni Ranzel.

"Nabitin ako. Nakita pa ako ni baby na may ka-sex."

"Sinong baby?"

"Psh..."

Mahina itong tumawa. "Si Ms. President? Gago ka talaga. She saw you and who?"

"Ewan, teacher yata 'yon. Erie, Esi-- ewan."

"Elsie. Tangina ka talaga. Buti na lang assistant professor lang 'yon, kung hindi baka nagpatawag agad ng meeting 'yon. Ayaw na ayaw pa naman no'n sa student-teacher affair. 'Yung kapatid niya kasi dati nagkaroon ng relasyon sa professor. Best friend pa namin 'yung professor kaya ayun... F.O."

"Eh, kung student at President?"

Muli itong tumawa. "Tarantado. Saan mo ba kasi dinala?"

"D'yan lang sa mini library."

Naiiling na bumungisngis ito. "At talagang sa isa pa sa mga paborito niyang lugar dito sa campus, hmm? Hindi iyon mahilig sa mga gago kaya kung gusto mo siya simulan mo nang magtino. Huwag kang umasa na makaka-score ka do'n katulad ng ibang babae mo. Maniwala ka sa akin, kaibigan ko 'yan simula bata kami at kaklase ko hanggang sa maka-graduate kami ng med. Walang umubra. Napanis lahat."

Napangisi ako. "That's why I like her... I like the challenge."

"Bahala ka, kung naghahanap ka talaga ng sakit sa katawan at sakit sa puso. I'll leave you here. I still have a duty to do."

Wala naman talaga akong planong mag-aral. Gusto ko lang makita ang magandang presidente ng Sanville University. Sinubukan ko pang alamin kung saan ko ito madalas makikita.

Ilang oras din ako sa puwesto ko at muntik na akong makatulog nang marinig ko ang tatlong magkasunod na tunog sa speaker na nakakalat sa campus bago ang announcement.

"Everyone, please proceed to the A-3 field within five minutes." Tatlong beses iyong inulit.

I was just curious kaya sumunod na ako. Nakita ko si Ranzel sa ibabaw ng stage.

Tinapik nito ang microphone bago nagsalita.

"I know every one of you is hearing this right now. Today, I would like to warn you that we will not tolerate any bad behaviors in this university, such as bullying, vandalizing, distribution, and use of illegal drugs. Everyone who is caught in the act will be punished. We will also not let any blackmailing and harassment to further diffuse in this university. You must follow your professors according to the rules and regulations we have posted all over the campus. Starting today, we will not let rude, self-centered, entitled students degrade any member of the faculty members. Remember our number one rule; obey."

"f**k you-- ah!" daing nang isang estudyante nang may bumaril sa kaniya ng airsoft.

Binitbit agad siya from the crowd. Kawawang bata.

Nagkagulo lalo ang mga estudyante. Napangisi na lang ako habang pinapanuod sila. Para silang may mga sanib.

Dinala ko ang mga palad sa loob g bulsa ko.

Minsan napapaisip na lang ako kung anak mayaman ba talaga sila. Para lang silang mga tambay sa kanto na walang breeding.

Mukhang may basbas galing sa kataas-taasan ang hulihin ng mga estudyante. It made sense na nagagawa nang patulan ni Ranzel ang mga estudyante niya.

I was too bored watching them kaya nagpunta na lang ako sa stage.

Tinapik ko ang mic bago ako nagsalita.

"Hello."

Napatigil ang lahat at napatingin sa akin.

"Gusto ko lang sabihin... Dr. Keizel Nazarene S. Sandoval, Ms. President, binihag mo ang puso ko."

Some students around the field shouted in full support.

Tumingin ako sa building kung nasaan ito. I knew she could hear that.

"Panagutan mo ako."

Muling nagsigawan ang mga estudyante na tila ba tuwang-tuwa sa mga sinasabi ko.

"Kapag handa ka na, just go to me. I will wait for you."

Napangisi ako. Alam kong huhulihin ako ng mga guard. Tutal nagsisimula na ang bakbakan. Nakisali na ako.

"Hoy, tanda!" sigaw sa akin ng batang iyon habang hinahabol ako ng silya.

Umusok agad ang tainga ko sa inis. Sinong matanda? Mas mukha pa nga akong bata sa kaniya.

"I hate brats," I whispered at sinugod ko agad ito ng suntok, "and I hate people calling me nicknames I don't like."

Nagkagulo na halos lahat ng estudyante sa loob. They were making me miss my teenage. Ganoong-ganoon ako pero hindi kasing-lampa nila.

Malakas kong sinuntok ang isa hanggang sa mawalan ito ng malay. Hinawi ko ang dugo sa ilong ko.

Dumudugo na rin ang ulo ko, but I didn't mind. Paliko pa lang ako sa kabilang side ng building nang biglang may sumulpot sa harapan ko.

Nanigas agad ako. Nakita ko na naman ang kulay tsokolateng mga matang iyon, pati ang makakapal at mahahabang pilik-mata niya.

I felt like the world stopped from there. I could feel my heart racing.

What the f**k.

"Hey, baby..." wala sa loob na sambit ko. "Handa ka na bang panagutan ako?"

Kusnag nabuo sa ngisi ang mga labi ko at kusang umangat ang kamay ko para ilagay sa malambot na pinsgi nito.

Hindi nito tinanggal ang tingin sa mga mata ko at ilang sandali lang nangisay na ang buong katawan ko.

Nagising ako at si Ranzel agad ang nakita ko.

Napailing ito. Napangisi naman ako.

"f**k, bro. I will let her use that taser as long as I can be that close."

"Baliw," anito at marahas na tinapik ang balikat ko. "Alam mo bang nakiusap pa ako sa kaniya para lang hayaan kang pumasok sa klase ko? Sabi ko akong bahala sa'yo. Huwag mo naman akong ipahiya."

"I thought we were best friends? That's just a little favor."

Humugot ito ng malalim na hininga. "You wouldn't like to see her mad."

Muli akong napangisi. "I would like to see it."

Muli itong napailing. Tinawagan ko agad si Lana pag-uwi ko ng bahay.

I told her na makikipagkita ako sa kaniya sa bukid.

Nagkataon naman na makasalubong ko 'yung dati kong bebe girl.

Ayokong maghintay mag-isa kaya kumubli muna kami sa likod ng puno and had fun.

"Attorney..." she whispered. "M-may tao yata."

"Wala..." bulong ko rin at nagpatuloy.

I really had no plans to stop until I heard Lana's voice.

"Aaaaal!" malakas na sigaw nito na halos bumagsak ang punong kinukublihan namin. "Argh!" she groaned at agad sing lumayo.

Ayoko nang mabitin kaya tinapos ko muna ang business ko. Sinara ko ang zipper ko habang papalapit sa kaniya.

Agad niya akong tiningnan nang masama. "Napaka-bastos mo talaga!"

Hinampas nito nang malakas ang dibdib ko.

"What did I do to you?"

"Kung p'wede ko lang hugasan ang eyeballs ko! Hay nako, Al!"

"Psh," Prente akong naupo sa upuang kawayan doon na nakabaon sa lupa. "Hindi ka na nasanay."

"Kalalaki mong tao malandì ka. Hindi ka ba nagsasawa? Umaga, tanghali, hapon, hating gabi-- jusko, Al."

"Bakit naman ako magsasawa? It's fun."

"Kadiri ka."

"Tss, palibhasa walang gustong dumilig sa'yo. Amoy betsin ka kasi-- ah, aray!" daing ko nang paghahampasim ako nito.

"Ano bang kailangan mo?"

"I just want you to tell me everything about her."

"Sino? Si Ms. K? Naku, Al, negative ka do'n."

"Wala pang tumanggi sa kag'wapuhan ko."

"Well, ngayon meron na. Akala mo ba lahat ng babae type ka? Ako, ako tingnan mo ako, kahit kailan hindi ako nagkagusto sa pagmumukhang 'yan."

"Sino ba kasing may sabing lalaki ang gusto mo?"

"Hoy, lalaki ang gusto ko. Hindi lang ang tipo mo."

"Stop it. Just tell me kung anong mga gusto niya o ayaw niya. I will court her."

"Mahilig ka talagang magpatawa, ano?" Nakahalukipkip na umupo ito sa tabi ko.

"Just tell me. Ililibre kita ng mga bagong damit sa bayan."

"Talaga?"

"I'm serious."

"Dapat kanina mo pa sinabi." She cleared her throat. "Base lang 'to sa obserbasyon ko, ha. Tingin ko mahilig siya sa mga bulaklak o halaman. Mahilig din siya sa mga hayop. Sa pagkain naman hindi ko pa alam kung anong mga gusto niya o ayaw niya basta noong nakaraan nalaman ko na ayaw niya nang nilalagyan ng paminta, peas, at saka mani 'yung pagkain niya. Hindi ko pa siya masyadong nakikilala pero sa sabi nila may pagka-istrikto siya kaya sa bahay kailangan perpekto lahat."

Napangisi ako. "Really? She's really interesting, huh?"

"Basta, hindi ko alam kung maarte siya o mitikolosa lang masyado. Kailangan malinis lahat. Alam niya kung nasaan ang alikabok. Naku, maniwala ka sa akin. Alam niya kahit gan'yan kaliit."

Sumenyas pa ito na lalong nagpalapad sa ngisi ko.

"Kailangan lagi siyang tansyahin. Alam mo dapat kung anong gagalawin mo at ang hindi dapat hawakan. Sa totoo lang kinakabahan ako kapag nakikita ko siya. Hindi naman siya nagagalit kapag nagkakamali kami sa bahay pero alam mo yon... nakakatakot talaga siya."

"Have you seen her smile?" Wala sa loob na tanong ko habang may ngiti sa mga labi. I just wanted to imagine it.

"Hindi pa... parati nga siyang walang reaksyon. Para ring robot. Lalabas, uuwi, kakain tapos hindi mo na siya makikita. Pero alam mo nakakainggit siya. Ang ganda-ganda niya. Pati 'yung kilos ang sosyal-sosyal."

I chuckled. "Dapat Lang mainggit ka. Mukha ka kasing split ends."

"Gusto mong malaman kung ano 'yung hindi niya gusto?"

"What?"

"Ikaw." Dinuro nito ang pisngi ko. "Sa sobrang perpekto no'n, ayaw no'n sa patapon na ang buhay!"

"Tss, I'll prove you wrong. I will do everything to have her. She'll be mine. I can see her in my future."