BUMALIK sa kwarto si Sir Deniz. Ako naman ang nagligpit ng pinagkainan namin. Pagkatapos no'n bumalik ako sa kwarto at nagpahinga. Kaya lang tinatamaan ako ng matinding lungkot kapag nandito ako mag-isa. Pinili ko na lang na lumabas ulit at humiga sa sofa.
Kapag ganito mas makakatulog pa ako kaysa sa kwarto bagay na nangyari nga. Nagising ako dahil sa tunog ng TV.
"Ay, kabayo!" Napaahon ako at napahawak sa dibdib ng unang bumungad sa akin ay ang mukha ni Sir Deniz. Nakadekwatro habang prenteng nakaupo sa mahaba ring sofa. Nasa bandang paanan ko kasi ang sofa niya.
Nanunuod ito ng lumang pelikula. Kay FPJ pa yata. Iyon kasi ang nahagip ng mata ko pagtingin sa TV. Walang reaksyon niya lang akong tinignan. Para bang walang pakialam sa akin. Umupo ako ng maayos at pasimpleng pinunasan ang
