France Christine Mondragon’s POV
Binuhat ako ni Jaime paakyat sa kanyang kwarto. Habang paakyat ay hindi nababasag ang aming halikan. We can’t seem to have enough of each other. Para kaming mga baliw sa isa't isa. Parang bang ang buhay namin ang nakasalalay dito. Ang kanyang dila ay dumudulas sa loob ng aking bibig, banayad ngunit mapanakop, at ito ay hindi katulad sa mga naranasan kong halik nito noon, at bigla kong naiintindihan kung bakit inilarawan ng mga tao ang paghalik bilang natutunaw dahil ang bawat parisukat na pulgada ng aking katawan ay natutunaw sa kanyang mga haplos.
Hinawakan ng mga daliri ko ang buhok niya at hinila ko siya palapit. Pumipintig ang mga ugat ko at parang sasabog ang puso ko. I have never wanted anyone like this before. Ever.
Dahan dahan niya akong tinut
