"A-attend ka pa ba ng birthday celebration ni Mrs. Delavega?" tanong ni Erhwin habang narito kami sa isang malawak na field sa Taguig.
Magbubukang-liwayway pa lamang ay nagsisimula na kaming mag-jogging para ma-boost ang energy namin.
"No," kaagad kong sagot sa kanya. Wala ng dahilan pa para pumunta ako doon. Tapos na sa amin ang lahat.
Nakaramdam ako ng tusok sa dibdib sa isiping wala na talaga kami. Pagkatapos nang nasaksihan ko kagabi sa bar? Nakatulugan ko na lamang ang pag-iyak. Baka ginagantihan niya ako dahil sa pagputol ko sa relasyon naming dalawa.
Okay, fine. Kasalanan ko na.
Ako 'yong unang sumuko kahit sinabi na niyang kaya niya akong ipaglaban. Natatakot lang ako para sa pamilya ko. Masama bang hangarin ang kaligtasan nila kapalit ng kaligayahan ko?
Huminto muna ako sagl
