CELINE POV
Pinahid ko ang luha at tumayo na sa
Kama. Nanghihina man ay pinalakas ko ang sarili. Ilang araw ng nawawala ang mga anak ko. Kulang na lang ay mabaliw ako sa kakaisip at pag-aalala sa kanila.
Hindi pa ako humingi ng tulong sa pulis. Ang gusto ko, ako mismo ang hahanap sa mga bata. Siguro mamaya ay dadaan na ako sa pulisya dahil sa ilang araw kong paghahanap ay hindi ko pa nakikita ang mga anak kong nawawala.
Hihingi din ako ng tulong kay Marcus. Deserve nyang malaman na nawawala ang anak niya.
Nakukunsensya ako sa nangyari. Napakawalang kwenta kong ina sa mga anak ko dahil hindi ko sila nabantayan kaya nawalay sila sa akin. Hindi ko ginusto na ganito ang mangyari.
Walang buhay na lumabas ako ng kuwarto. Madaling araw na akong nakauwi. Kinausap ko lahat ng mga kaibigan at
