Sobra akong napagod nang makarating kami sa bahay. Hindi kasi sinabi ni Samer na mag-motorsiklo lang kami pabalik sa siyudad. Noong una ay excited pa kaming pareho ngunit makalipas ang isang oras na biyahe, parehong sumakit an gaming pang-upo. Sa totoo lang ay hindi ko mabilang kung ilang beses kaming huminto upang magpahinga. Gusto ko sanang pagalitan si Samer ngunit hindi rin yata nito alam ang kahihinatnan ng kanyang kagustuhang sumubok ng bago.
“Baby, favor please. Pakikuha naman ng tubig sa ref, grabe ang sakit talaga ng balakang ko.” Nakisuyo ako kay Samer na ikuha ako ng tubig. Alam kong pagod rin siya kaya hindi ko rin inasahan na susunod siya sa aking inutos. Nang tumayo ang lalaki, kaagad akong nagpasalamat sa kanya. Siguro ay nadala ito ng aking pagla
