Nagulat ang ilang taga-Darwish nang dumating kami ni Samer. Syempre, si Mariz lang ang may alam na bumalik sa Pilipinas ang may-ari ng hotel para sa lablyf nito. “Ay, parang ayoko naman ng ganito, yong pinagtitinginan ako ng mga empleyado.” Sabi ko kay Samer habang hinintay na magbukas ang elevator.
“Masanay ka na kasi na sobrang pogi ng nobyo mo,” sumagot si Samer.
“Hindi naman yata tungkol sa kapogian mo eh kung bakit sila nakatingin sa akin. I think inisip nila na medyo blooming ako ngayon,” sabi ko at saka tumawa ng malakas.
“Blooming ka kasi dahil inlab ka sa akin,” sagot ng lalaki.
“Hmmm siguro nga,” sabi ko naman. “By the way, pupunta ba ang mga bata mamaya?” Tinanong ko siya tungkol sa mga anak nito. Sa totoo lang
