Tatawagan ko sana si Samer upang ipaalam sa lalaki ang plano kong pagpunta sa San Agustin nang biglang tumunog ang telepono. Inangat ko ang awditibo at sinagot ang dahil may kutob ako na si Samer ang nasa kabilang linya. Wala pa kasing office hour kaya impossible na work-related ang tawag.
“Hi,” masigla ang aking boses habang binati siya dahil ayokong mag-away na naman kami habang kulang pa siya sa tulog. Siguro, kapag okey na siya, pwede ko ng itanong sa kanya kung bakit hindi siya nakabalik agad tulad ng ipinangako niya sa akin.
“Hello baby,” sabi ni Samer sa kabilang linya. Actually, pwede naman sana na sa cellphone na lang siya tumawag, pero nasanay na yata ang lalaki na sa opisina ako tinatawagan.
“Kumain ka na ba?” Tinanong ko siya.
