Chapter eighty five
FHAIDA’S POV’S
Pakiramdam ko ngayon parang napipilitan na lang ngumiti si Lance sa akin, hindi ko kase siya nasagot ng maayos kagabi.
Nalilito na ako ngayon at hindi alam ang gagawin.
“Chief may sakit ka ba?”
“ Wala.”
“ Magpahinga ka muna kaya, ang tamlay mo kase.”
“ Hindi na kailangan, ayos lang ako.”
Pero ang totoo ang lungkot ko, mukhang nasaktan ko kase si Lance kagabi, iniiwasan ko siyang masaktan pero nagagawa ko naman yun ng hindi sinasadya.
Kung sa iba madali lang sagutin yun pero wala sila sa sitwasyon ko kaya hindi nila ako maiintindihan, nahihirapan ako magtiwala ulit, natatakot ba.
Hindi ako makalabas dito sa kitchen dahil nahihiya ako kay Lance.
“ Fhaida, sumama ka sa akin mamaya.” Sumilip si Lance sa kitchen tsaka sinabi sa akin yun.
“ Ah okay
