CHAPTER 43.1
Axel Valentino De Angelo’s POV (Metal)
MARAHAS akong nagpupumiglas sa dalawang bantay dahil in-angkla nila ang kanilang mga braso sa kaliwa’t kanan ko ring braso.
“Let me talk to his Majesty!” rinig na rinig ang malalim ko’ng sigaw sa bawat sulok nitong living room
“Sorry buddy, you’re not allowed to enter here,” wika ng isang kawal na bantay pero ginawa ko ang lahat para malinaw kong makita ang hari sa malawak nilang balcony.
Yes, I changed my mind and I made a choice again but this is Final... Last... One...
Buong gabi ko itong pinag-isipan at walang magawa ang mga kasamahan ko. They let me leave but even they wouldn't allow me, I will still do this.
Bahala na kung mamatay, dahil unti-unti naman akong pinapatay pag nawalan na ako ng lebel sa puso n’ya.
“VALENTINO!!”
