Chapter 35
3rd Person's POV
Hindi alam ni Summer kung saan siya papunta. Lahat ng bagay sa paligid niya either ang mga liwanag mula sa poste ng ilaw ay mga naglalaho.
"Hindi ko maintindihan— bakit kailangan kuhanin si mama sa akin. Bata pa ako," ani ni Summer. Hindi na ni Summer magawang umiyak dahil sa sobrang sakit na nararamdaman niya.
"Hindi ko pa kaya, mama," dagdag ni Summer. Hindi ni Summer alam kung saan siya papunta. Lahat na sa kaniya malabo.
Paulit-ulit na nage-echo sa utak niya ang mga sinabi ng doctor. Wala na ang mama niya. Iniwan na siya nito at tuluyan na ito sumuko.
"Mama, ano ng gagawin ko ngayon," ani ni Summer.
"Miss! Nasa kalsada ka!"
Napatigil si Summer at napalingon. Nakita niya ang isang sasakyan na ngayon ay patungo sa kaniya. Hindi na nakagalaw si Sum
