CHAPTER 23
Smile's Point of View
"A-anak.." napaluha nanaman kaagad ako ng pumasok si mama sa kwarto.
"Ma! Pa!" Lumapit kaagad si mama sa akin at niyakap ako.
"Ma...wala na 'yung anak ko. Wala na siya ma! Wala na." Para akong batang sanggol na sobrang lakas ang pag-iyak.
"Anak. Sobra kaming nalulungkot ng papa mo dahil sa nangyare. Pero anak, 'wag ka naman sanang makipaghiwalay sa asawa mo." Biglang naging seryoso ang itsura ko dahil sa sinabi ni mama.
"So, alam niyo na po pala. 'Wag niyo pong sabihin na hindi kayo sang-ayon sa magiging desisyon ko? Ma naman! Nawala 'yung anak ko ng dahil kay Kion! Siya ang dahilan!" Sya naman talaga diba?! Sya!
"Anak...hindi niya sinasadyang masaktan ka. May sakit siya at mayroon siyang amnesia kaya nya lang 'yon nagawa."
"Hindi sinasadya?! Ma na
