CHAP 17

1183 Words

Sa lahat ng mga plano ko, wala roon ang kumain kasabay ang taong kinamumuhian ko. Kaya naman kahit ilang beses kong lunukin ang pagkaing isinusubo ko, pakiramdam ko ay hindi iyon umaabot sa tiyan ko. On the contrary, I felt like I was going to p**e seeing Zachary talk and smile with Nanay Victoria. "Kumusta naman ang trabaho mo, hijo? Nakakapahinga ka pa ba? Eh, baka naman mamaya nakakalimutan mo ng kumain, ha? Naku! Masama sa katawan ang pagpapalipas ng gutom," ani ng ginang. I stopped chewing when I heard that. I simply peeked at Zachary from my side, and from a happy face, it turned serious for a moment. Maybe if we weren't facing Nanay Victoria, I would have smirked at the old woman's question. Isang tipid na ngiti ang pinakawalan niya. "Naka-leave po ako ngayon, Nay," tugon niya, n

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD