AVERY
Kahit paano ay medyo at home na rin ako dito sa bahay ni Xander. Dalawang araw na ang lumipas simula ng dumating kami dito sa Russia at maayos na ang pakiramdam ko.
Hindi ko man nakakausap ng maayos ang ilang kasambahay ni Xander dito sa bahay, pero ngumingiti naman sila sa akin at magalang na binabati ako kapag nakikita ko sila.
Mabuti na lang at marunong magsalita ng English ang butler na siyang in charge dito sa bahay. Kahit parehong pilipit ang mga dila namin ay nagkakaunawaan naman kaming dalawa.
Hapon na ngayon at wala pa si Xander.
Maaga siyang umalis kanina ng nagpaalam sa akin, dahil papasok raw siya sa opisina niya. Ilang buwan na kasi siyang wala dito sa Russia at maraming documents ang naghihintay sa kanya at kailangang personal na makita para pirmahan.
Tahimik ang
