Michelle's POV
Years later.
"JAYMIE!"
Suway ko sa anak namin ni Nathan. Agad naman siyang lumapit kay Nathan at yumakap. Hays! Ang kulit ng batang to talaga kahit kailan. Tsk!
"Daddy, mommy is scary," sumbong niya sa ama.
Tiningnan lamang siya ni Nathan ng seryoso kaya napayuko siya.
Nandito kami ngayon sa palasyo namin. May anak na rin kaming babae ni Nathan ngunit hanggang ngayon sariwa parin sa isip ko yung digmaang nangyari 6 years ago. I really can't forget it. It's like, no matter how I push them away in the farthest place in my mind, they still slowly coming back.
Hindi ko maiwasang malungkot sa mga nangyari noon. Until now, hindi parin maalis sa isip ko yung mga good mages na namatay dahil sa pakikipaglaban sa mga dark phantoms. But, I salute them for risking their lives
