DEVILLIANNA FIACRA VERNO
THE next lovely morning, magkasabay kaming kumain sa dining room at dahil may transaction ako sa gym nila, after kumain ay nagpaalam silang umalis. Makalat daw kasi ang gym. Nakakahiya naman daw na kung pumunta ako roon na ganoon ang hitsura ng tambayan nila. “Namamaga pa ba ang mga mata ko?” Kakatapos ko lang mag-bihis.
Siguro one hour ago na nu'ng umalis ‘yong apat. Ang sabi nila, bagalan ko raw ang kilos ko para mas makapaglinis sila ng maigi.
Hinarap ko si Lhyne ng maayos habang tinititigan ang mukha ko. “Bumalik na sa dati, okay na ‘yan. Hindi na halata na umiyak ka.” Habang nagsasalita s’ya, narinig ko bigla na tumunog ang cellphone ko. Tinutok ko agad ang aking mga mata sa side table. Umilaw ang screen.
“Wait lang.” Lumakad ako palapit doon at kinuha
