“Nikka, ikaw na sana ang bahalang umintindi kay Sebastian. Wala talaga siyang maalala tungkol sa inyong dalawa.”
Dinalaw ko ang Mommy ni Sebastian sa opisina niya.
Pilit akong ngumiti. “Ginagawa ko ang lahat para intindihin siya.”
“Huwag kang mag-alala gagawa kami ng paraan para maalala ka niya.”
Huminga ako ng malalim. “Kumusta na po siya ngayon?”
“Okay na siya ngayon. Gusto na nga niyang bumalik sa kumpanya.”
“Tita, puwede ko ba siyang puntahan sa bahay para dalawin siya.”
“Yeah! Anytime.”
“Thank you.”
“Kumusta na pala si Ayami?”
Bumuntong-hininga ako. “Miss na niya si Sebastian. Lagi niyang akong tinatanong kung kailan uuwi si Sebastina. Nahihirapan na akong magpaliwanag sa kanya.”
“Sa dami ng makakalimutan ni Sebastian ay kayo pa.”
Huminga ako ng malalim. “Hindi naman kasa
