"May I hug my youngest daughter?" tila pakiusap nito sa kanya nang saglit siyang tingnan.
Lumapit siya rito at hinayaan na tuluyang yakapin siya, that embrace she's been longing to feel for so long. And how come that it took seventeen years for her to feel that arms again?
"I'm so sorry." paulit-ulit na usal ni Peter sa kanya. Bawat salita ay ramdam na ramdam niya ang kahulugan.
Saglit aiya nitong inilayo at pinakamasdan na muna siya bago ito nagsalita.
"The exact replica of me." sabi nito na parang proud na magkamukha sila ng sobra.
Ngumiti siya ng tipid kaya nagsalita ito ulit.
"Yes you're right, it's been so long Faith. Seventeen years ago after I left you and your mother. I went home to see and talk to my father. Mahal ko ang mama mo, mahal na mahal, at siya ang gusto kong pakasa
