PARANG pinipiga ang puso ni Rhomz habang yakap niya si Nathan. Sumalampak na silang dalawa sa sahig. Nararamdaman niya ang hirap ng kalooban nito. Hindi niya alam kung paano ito mapapakalma sa pagkakataong iyon. Nang maramdaman niya ang unti-unting pagkalma ng mga kalamnan nito ay inakay niya ito patayo. Sumunod naman ito sa kanya sa massage room. Kukunin pa lamang niya ang medicine kit ngunit napansin niya na kusang humihilom ang sugat sa kamao ni Nathan.
Nakaluklok sa couch ang binata habang tulalang nakatitig sa malayo. Tinabihan niya ito at ginagap ang kaliwang kamay nito.
“Thanks for the cake. I love it. I appreciate all your efforts, Nathan. Sana meron din akong magawa para magantian lahat ng effort mo,” malumanay ang tinig na wika niya.
“Wala kang gagawin, Rhomz. Ikaw lang sapat
