Chapter 20
Her POV
Tumingin ako sa madilim na kalangitan at ilang oras na kong nawawala at ilang oras na din akong umiiyak kaya naman nagdesisyon na ko para bumalik at magpahinga na, baka mamaya hinahanap na ko sa bahay at baka makarating pa to kila mama, ayokong mag alala pa sila sakin. Malaki na ko at alam ko na ang ginagawa ko. Sumakay na ko sa kotse ni Tyler at nag drive pabalik sa village at pagdating ko don lahat sila naka abanang sakin at mga nag aalala kaya naman napabuntong hininga ako saka bumaba ng kotse ni Tyler at nilapitan sila “They!” tawag sakin ni Patricia ng makita ako saka ako biglang niyakap “Sira ka, nag aalala kami sayo na baka kung ano ng nangyari!” sabi nya sakin “Okay lang ako” sabi ko sa kanya at kumawala sa yakap nya saka inabot kay Tyler ang susi ng kotse ny
