Chapter 24
Her POV
I was speechless while listening to the recording, tatlong taon kong hindi narinig ang boses nya at eto ako ngayon pinapakinggan sya. Siguro kung pinadala nya sakin to noon baka umiiyak ako ngayon habang pinapakinggan to pero ngayon magaan na ang loob ko. Nakatulog ako ng nakikinig sa boses nya at pag gising ko kinabukasan sobrang gaan ng pakiramdam ko na para bang walang nangyari at wala akong problema hindi katulad noong mga nagdaan na panahon na laging may mabigay na nakapatong sa dibdib ko, ngayon nawala na sya agad. I just really need to accept that everything happened for a reason, masiglang bumangon ako sa kama ko at humarap sa salamin saka ngumiti. Nagkaroon ng glow ang muka ko dahil sa gaan ng pakiramdam kaya napangiti ako at inayos na ang sarili ko dahil kai
